از عمل تعویض مفصل زانو چه می‌دانید؟

اگر زانویتان دچار آرتروز شده و یا آسیب دیده، ممکن است حین انجام فعالیت‌های ساده‌ای مانند: راه رفتن، بالا و پایین رفتن از پله‌ها احساس درد نمایید؛ حتی ممکن است زمان استراحت کردن و در حالت دراز کشیده هم دردتان ادامه داشته باشد. در این شرایط اگر روش‌های درمانی بدون نیاز به جراحی (Conservative Treatments)؛ مانند مصرف دارو و یا استفاده از ابزارهای کمکی حین راه رفتن، تاثیری بر کاهش دردتان نداشته باشند آنگاه ممکن است انجام عمل تعویض مفصل زانو به شما پیشنهاد گردد.

عمل تعویض مفصل زانو، عملی ایمن می‌باشد که سبب کاهش درد و برطرف نمودن تغییر شکل پا گشته و به شما کمک می‌کند تا فعالیت‌های روزانه‌تان را دوباره از سر بگیرید. جراحی تعویض مفصل زانو نخستین بار در سال 1968 انجام شد. از آن زمان تاکنون پیشرفت‌هایی که در تکنیک انجام جراحی و همینطور مواد سازنده‌ی ایمپلنت‌ها ایجاد شده، میزان اثربخشی این عمل را بالا برده است. در حال حاضر، عمل تعویض مفصل زانو از جمله موفق‌ترین عمل‌ها در حوزه‌ی پزشکی بحساب می‌آید . طبق اطلاعات AHRQ (Agency for Healthcare Research and Quality)، سالانه بیش از 600,000 عمل تعویض مفصل زانو در آمریکا انجام می‌شود.

اگر تازه شروع به تحقیق درباره‌ی تعویض مفصل زانو نموده‌اید یا حتی اگر تصمیم خود را گرفته‌اید که این عمل را انجام دهید، درهرصورت، مطالب این مقاله برای شما مفید بوده و کمک می‌کند تا درک بهتری از جراحی تعویض مفصل زانو بدست آورید.


عمل تعویض مفصل زانو تا چه مدت اثرگذار است؟

معمولاً جراحی تعویض مفصل زانو برای مدت زمان طولانی موثر می‌باشد. در واقع، بیش از 90٪ از افرادی که این جراحی را انجام داده‌اند، بهبود عملکرد زانوی خود را به مدت 15تا 20 سال تجربه می‌کنند.

آناتومی زانو

مفصل زانو، بزرگترین مفصل در بدن ما است. انجام اکثر فعالیت‌های روزانه نیازمند داشتن زانوهایی سالم می‌باشد. مفصل زانو از سه بخش تشکیل شده که عبارتند از: بخش انتهایی استخوان ران (دیستال فمور)، بخش بالایی استخوان ساق (پروکسیمال تیبیا) و استخوان کشکک (پتلا). محل اتصال این سه استخوان به هم توسط غضروف مفصلی پوشیده شده است؛ سطحی نرم که از استخوان‌ها محافظت نموده و سبب می‌شود تا به نرمی بر روی هم حرکت داشته باشند.
منیسک، بخشی “C” شکل در مفصل زانو می‌باشد که همانند گُوِه، لبه‌های بیرونی آن ضخیم بوده و به تدریج باریک می‌شود. این بخش بین استخوان‌های ران و ساق قرار گرفته و نقش ضربه‌گیر را در مفصل زانو ایفا می‌کند.
دو استخوان ران و ساق در مفصل زانو به کمک رباط‌هایی (لیگامنت) بزرگ درکنار هم نگه داشته شده‌‌اند. این رباط‌ها به برقراری پایداری در مفصل زانو کمک می‌کنند.
سایر بخش‌های مفصل زانو توسط لایه‌ای به نام غشاء سینوویال دربرگرفته می‌شوند. در این غشاء مایعی تولید می‌شود که سبب لیز شدن سطح غضروف شده و به این ترتیب اصطکاک در برابر حرکت استخوان‌ها تقریبا به صفر میرسد.
بین فعالیت تمامی بخش‌های زانو، نوعی هارمونی و هماهنگی برقرار است. بروز بیماری یا وارد شدن آسیب به زانو می‌تواند این هارمونی را برهم زند و نتیجه‌ی این اختلال هم بروز درد، ضعف عضلانی و پایین آمدن کارایی مفصل زانو می‌باشد.

آناتومی زانو

چه مشکلاتی می‌توانند در نهایت منجر به انجام عمل تعویض مفصل زانو شوند؟

آرتروز یکی از دلایل اصلی بروز دردهای مزمن در مفصل زانو و ناتوانی افراد در انجام کارهایش است. آرتروز انواع مختلفی دارد اما درد زانو اغلب به علت سه نوع آرتروز میباشد که عبارتند از: آرتروز استخوانی (Osteoarthritis)، رماتیسم مفصلی (Rheumatoid Arthritis) و آرتروز پس از سانحه (Post-Traumatic Arthritis).

  • آرتروز استخوانی . این نوع آرتروز با افزایش سن بروز پیدا می‌کند. آرتروز استخوانی اغلب در افراد بالا 50 سال دیده می‌شود اما احتمال بروز آن در افراد جوان هم وجود دارد. در این نوع آرتروز، غضروف پوشاننده‌ی استخوان‌ها به تدریج فرسوده شده و ازبین میرود. با از بین رفتن پوشش غضروف، استخوان‌ها مستقیما برروی هم کشیده می‌شوند و به این ترتیب فرد در زانو احساس درد و سفتی خواهد داشت.
  • رماتیسم مفصلی. در این نوع آرتروز، غشاء سینوویال که مفصل را دربر گرفته، ضخیم شده و ملتهب می‌گردد. این التهاب مزمن، به تدریج سبب از بین رفتن غضروف، بروز درد و سفتی در مفصل خواهد شد. رماتیسم مفصلی شایع‌ترین شکل بروز “آرتروز التهابی (Inflammatory Arthritis)” است. 
  • آرتروز پس از سانحه . این نوع آرتروز می‌تواند مشکلی جدی برای فرد ایجاد کند. شکستگی در استخوان‌های اطراف مفصل یا پارگی رباط‌ها در اثر سانحه، می‌تواند به تدریج سبب از بین رفتن غضروف و احساس درد در مفصل زانو شده و عملکرد آن را محدود سازد.
تصویر آناتومی زانو

روند عمل تعویض مفصل زانو چگونه است؟

بسته به شرایط بیمار، پزشک عمل تعویض کامل و یا تعویض بخشی از مفصل زانو را پیشنهاد می‌کند.


تعویض بخشی از مفصل زانو (Partial Knee Replacement):

هرگاه یکی از سه قسمت مدیال، لترال (منظور دو جانب داخلی و بیرونی مفصل زانو است) و پتلا (کشکک) نیاز به تعویض داشته باشند، به آن تعویض بخشی از مفصل زانو گفته می‌شود. به این ترتیب با تعویض تنها بخش‌های آسیب دیده، بخش‌های طبیعی بیشتری از زانو حفظ خواهند شد. این روش نسبت به تعویض کامل مفصل زانو، کم‌تهاجمی‌تر بوده و بنابراین دوره‌ی ریکاوری بعد از عمل آن هم کوتاه‌تر خواهد بود.


تعویض کامل مفصل زانو (Total Knee Replacement):

در عمل تعویض کامل مفصل زانو، ابتدا سطوح آسیب دیده در بخش انتهایی استخوان ران (دیستال فمور) را بوسیله‌ی ابزارهایی مخصوص جدا ساخته، سپس سطح استخوان را برش می‌دهند و در نهایت هم سطح برش‌زده را با قطعه‌ای فلزی جایگزین می‌کنند.
آماده سازی بخش بالایی استخوان ساق (پروکسیمال تیبیا) هم به همین ترتیب است؛ ابتدا سطوح آسیب دیده‌ را جدا ساخته، سطح استخوان را برش می‌دهند و درنهایت قطعه‌ی جدیدی (Tibial Base) را بر روی استخوان تراشیده شده‌ی ساق قرار می‌دهند. سپس بر روی این سطح فلزی جدید، یک قطعه‌ی پلی‌اتیلنی قرار می‌گیرد که نقش جاذب ضربه بین دو قطعه‌ی قرارگرفته بر انتهای استخوان‌های ران و ساق را ایفا می‌کند. ممکن است که جراح بخش زیرین استخوان کشکک را هم درصورت نیاز با یک قطعه‌ی پلی‌اتیلنی تعویض کند.
تثبیت این قطعات در استخوان به دو صورت انجام می‌گیرد:

  • تثبیت با استفاده از سیمان
  • تثبیت به کمک تکنیک “Press-Fit”. در این روش استخوان بر روی سطح پوشاننده‌ی ایمپلنت رشد کرده، آن را دربر گرفته و به این ترتیب ایمپلنت سرجایش تثبیت می‌شود.

انتخاب روش تثبیت قطعات ایمپلنت برعهده‌ی جراح بوده و به عواملی مانند: سن‌، سطح فعالیت فرد، کیفیت استخوان و سایر شرایط پزشکی که ممکن است تاثیر گذار باشند، وابسته است.
در انتهای پروسه‌ی جراحی، جراح مفصل جدید زانو را ایمن‌سازی می‌کند. یعنی زمانیکه ایمپلنت در جایش تثبیت شد و عملکرد صحیح عضلات اطراف مفصل هم تایید شدند، آنگاه جراح برش‌های ایجاد شده در اطراف مفصل را به کمک بخیه بسته و آنها را پانسمان می‌کند. به طور کلی می‌توانید یک تا سه ساعت پس از جراحی، انتظار داشته باشید که از اتاق ریکاوری به اتاق خود در بیمارستان منتقل شوید.

دو نوع پلتفورم برای تعویض کامل مفصل زانو وجود دارد که عبارتند از:

  • پلتفورم ثابت (FB-Fixed Bearing). در پلتفورم ثابت، قطعه‌ی پلی‌اتیلنی، بر روی قطعه‌ی فلزی ساق ثابت شده و نمی‌تواند حرکتی داشته باشد. 
  • پلتفورم چرخان (RP-Rotating Platform). در پلتفورم چرخان، قطعه‌ی پلی‌اتیلنی می‌تواند بر روی سطح فلزی استخوان ساق بچرخد و با خم شدن زانو حرکت داشته باشد. این ویژگی سبب می‌شود تا آزادی حرکت مفصل تعویض شده در این پلتفورم، نسبت به دیگر پلتفورم‌های مرسوم تعویض زانو بیشتر بوده و به گستره‌ی حرکتی یک مفصل زانوی طبیعی نزدیک شود.

پروتز زانو در عمل تعویض مفصل زانو

چه زمانی بایدعمل تعویض مفصل زانو را در نظر بگیریم؟

تاکنون محدودیت وزنی و سنی خاصی برای انجام عمل تعویض مفصل زانو گزارش نشده است. معمولا پزشکان انجام عمل تعویض مفصل زانو را براساس میزان درد و ناتوانی بیمار پیشنهاد می‌کنند، نه سن. اکثر بیمارانی که تحت این عمل قرار می‌گیرند بین 50 تا 80 سال سن دارند. در هر صورت انجام عمل تعویض مفصل زانو در هر سنی موفقیت‌آمیز بوده است؛ از نوجوان دچار آرتروز زودرس (Juvenile Arthritis) گرفته تا سالمندی که دچار آرتروز دژنراتیو (Degenerative Arthritis – نوعی آرتروز که به‌ طور طبیعی و بر اثر کهولت سن بروز پیدا می‌کند) شده است.

پزشک معمولا در مواردی که درمان با استفاده از روش های غیر تهاجمی مانند درمان با سلول های بنیادی و روش PRP جواب نمیدهد، به دلایل مختلفی انجام جراحی تعویض مفصل زانو را پیشنهاد کند. به طور کلی افرادی که ممکن است از انجام این جراحی سود ببرند، شرایطی مشابه شرایط زیر دارند:

  • درد شدید یا سفتی در مفصل که انجام فعالیت‌های روزانه مانند راه رفتن، بالا و پایین رفتن از پله‌ها، و یا نشستن و برخاستن از صندلی را برای فرد دشوار می‌کند
  • درد خفیف یا شدید در حین استراحت کردن (چه در روز و چه در شب)
  • التهاب و تورم مزمن که با استراحت کردن و مصرف دارو بهبود پیدا نکند
  • تغییر شکل در زانو – پرانتزی شدن پاها به سمت داخل (والگوس- Valgus) یا خارج (واروس- Varus)
  • عدم تاثیرگذاری دیگر روش‌های درمانی مانند: مصرف داروهای ضد التهاب، تزریق کورتیزون، تزریق روان‌کننده‌های مفصلی، فیزیوتراپی و یا انجام دیگر روش‌های جراحی‌، در کاهش میزان درد.

گزینه های درمانی

چه زمانی نیاز است تا با یک متخصص راجع به گزینه‌های درمانیتان صحبت کنید؟

بررسی گزینه‌های درمانی با کمک جراح ارتوپد امری بسیار حیاتی بوده و به شما کمک می‌کند تا راحت‌تر درباره‌ی روند درمانتان تصمیم بگیرید و ببینید که آیا انجام عمل تعویض مفصل زانو برایتان بهترین گزینه است یا خیر. بنابراین بهتر است درباره‌ی عمل تعویض مفصل زانو اطلاعاتی کسب کنید تا بتوانید سوالاتی که در اینباره برایتان پیش می‌آید را از جراح خود بپرسید. پیش از این که به دنبال راهی برای درمان باشید، سعی کنید ابتدا دیدگاه دقیقی از دردی که دارید و اثراتی که این درد می‌تواند بر روی توانایی حرکتی و زندگی روزمره‌تان داشته باشد، بدست آورید. پاسخ به سوالات زیر نقطه‌ی مناسبی برای شروع است.

ارزیابی درد زانو

اگر پاسخ شما به تنها یکی از سوالات زیر مثبت می‌باشد پس زمان آن فرارسیده که به کمک یک پزشک به بررسی راه‌های درمانیتان بپردازید.

         1. آیا بیش از یک روز در هفته دچار درد زانو هستید؟
         2. آیا دردتان در خواب شما تداخل ایجاد می‌کند؟
         3. آیا مصرف دارو دیگر در تسکین درد شما موثر نمی‌باشد؟
         4. آیا در انجام وظایف روزانه‌تان دچار مشکل شده‌اید؟

         5. آیا هنگام راه رفتن در زانویتان احساس درد دارید؟

چه پزشکانی می‌توانند به درمان زانو درد کمک کنند؟

پزشک عمومی، جراح ارتوپد، متخصص پزشکی ورزش و متخصص رماتسیم از جمله افرادی هستند که در درمان درد زانو می‌توانند کمک کنند. بیشتر درباره‌ی این افراد بخوانید و ببینید که چگونه می‌توانند به شما کمک کنند.

پزشک عمومی

پزشکانی که شما برای مشکلات پزشکی معمول خود مانند چک‌آپ سالیانه یا بیماری‌های غیر اورژانسی، به آن‌ها مراجعه می‌کنید را پزشکان عمومی می‌نامند. این افراد بنابر نوع و شدت درد زانو برای ادامه‌ی درمان، شما را به یکی از متخصصین پزشکی ورزش، رماتیسم و یا جراح ارتوپد رجوع می‌دهند.


متخصصین پزشکی ورزش

پزشکانی هستند که در زمینه‌ی پیشگیری، ارزیابی و درمان آسیب‌های ناشی از ورزش تخصص دارند. آن‌ها احتمالا درمان درد زانو را با دارو، فیزیوتراپی یا تزریق استروئید، پیشنهاد می‌کنند و اگر بر این عقیده باشند که انجام جراحی شرایط شما را بهبود خواهد بخشید، برای ارزیابی‌های بیشتر، شما را به یک جراح ارتوپد رجوع خواهند داد.


متخصصین رماتیسیم

پزشکانی که علاوه ‌بر بیماری‌های مرتبط با استخوان‌ها، مفاصل، عضلات و رباط‌ها، در زمینه‌ی تشخیص و درمان آرتروز مفصلی و رماتیسم مفصلی نیز تخصص دارند. آن‌ها درمان درد زانو را احتمالا با دارو، فیزیوتراپی یا تزریق استروئید، پیشنهاد خواهند کرد و اگر تصور شود که برای از بین رفتن مشکل زانوی شما جراحی نیاز است، شما را برای ارزیابی بیشتر به یک جراح ارتوپد ارجاع خواهند داد.


جراحان ارتوپد

پزشکانی که تخصص بیشتری در زمینه‌ی آسیب‌ها‌ی سیستم اسکلتی – عضلانی بدن (استخوان‌ها، عضلات و مفاصل) دارند، جراحان ارتوپد نامیده می‌شوند. این متخصصان احتمالاً درمان درد زانو را با دارو، فیزیوتراپی، تزریق استروئید (Steroid) و در نهایت هم تعویض مفصل زانو، پیشنهاد می‌کنند.

چگونه آماده‌ی ملاقات با یک جراح ارتوپد شویم؟

بررسی پوشش بیمه

پیش از موافقت با عمل تعویض مفصل زانو، از برنامه‌ی بیمه‌تان در رابطه با این عمل اطلاع حاصل کنید؛ عملی که هزاران دلار هزینه‌بر خواهد بود. این را در ذهن داشته باشید که هزینه‌ی عمل بخشی از مفصل زانو (Partial Knee Replacement) تقریبا نصف عمل تعویض کامل زانو است. بنابراین با بیمه کننده‌ی خود تماس بگیرید و از میزان پوشش برنامه بیمه‌تان اطلاعات دقیقی حاصل نمایید.


ایجاد پیشینه‌ای پزشکی از خودتان

برای ایجاد پیشینه‌ی پزشکی می‌توانید از چک‌ لیست زیر کمک بگیرید و در روز ملاقات با پزشکتان در اختیار وی قرار دهید:

  • تمامی داروها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید، به همراه میزان مصرف و زمان مصرف
  • بیماری‌های قابل‌ توجه و مزمنی که از آن‌ها رنج برده‌اید
  • تمامی جراحی‌هایی که تاکنون داشته‌اید و هرگونه شرایط دیگری که برایتان پیش آمده، مانند: عکس العمل به بیهوشی
  • هرگونه آلرژی یا حساسیت دارویی و غذایی
  • زمینه دیابت، سرطان و بیماری قلبی در خانواده‌تان
  • عادات و سبک زندگی؛ مانند: سیگار کشیدن، مصرف الکل، ورزش کردن و یا رژیم غذایی بخصوص

معاینات پزشک ارتوپد

معاینات جراح ارتوپد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • بررسی پیشینه‌ی پزشکی. جراح ارتوپدتان راجع به وضعیت کلی سلامتتان اطلاعاتی جمع‌آوری نموده و درباره‌ی شدت درد زانو و عملکردتان از شما سوالاتی خواهد پرسید.
  • انجام معاینات جسمانی. در این مرحله، جراح گستره‌ی حرکتی، قدرت، پایداری و راستای مفصل زانو را بررسی می‌کند.
  • تصویربرداری با پرتوی ایکس. به کمک تصاویر پرتوی ایکس، جراح به میزان شدت آسیب دیدگی و تغییر شکل مفصل زانو پی‌میبرد.
  • تجویز دیگر تست‌های تشخیصی. جراح، گاهی اوقات انجام تست خون و تصویربرداری‌های پیشرفته‌تری مانند ام‌آرآی (MRI) را تجویز می‌کند. تست ام‌آرآی را معمولا برای بررسی دقیق‌تر وضعیت استخوان و بافت‌های نرم اطراف مفصل زانو انجام می‌دهند.

پس از تکمیل معاینات، جراح ارتوپد نتایج بدست آمده را با شما درمیان می‌گذارد و به کمک شما بررسی می‌کند که آیا انجام عمل تعویض مفصل زانو برای کاهش درد و بازگرداندن شما به جریان زندگی، موثر خواهد بود یا خیر. سایر راه‌های درمانی ممکن؛ مانند: مصرف دارو، انجام تزریق، فیزیوتراپی و یا انجام انواع جراحی‌های دیگر، نیز در این مرحله بیان و بررسی می‌شوند.
در صورت انتخاب عمل تعویض مفصل زانو، جراح، خطرات و عوارض احتمالی جراحی را برایتان شرح خواهد داد.

تصمیم‌گیری برای انجام عمل تعویض مفصل زانو

یکی از فاکتورهای مهم در تصمیم‌گیری برای انجام عمل تعویض مفصل زانو این است که بدانید چه انتظاراتی می‌توانید از این عمل داشته باشید.

در 90% بیمارانی که عمل تعویض مفصل زانو انجام داده‌اند، درد زانو تا حد خیلی زیادی کاهش پیدا کرده و توانایی انجام فعالیت‌های روزانه‌‌شان هم بهبود یافته است. باید درنظر داشته باشید که انجام این عمل باعث می‌شود تا سطح توانایی‌هایتان به حالت طبیعی بازگردد، نه فراتر.
فعالیت‌هایی که قادر خواهید بود بعد از انجام جراحی تعویض مفصل زانو انجام دهید عبارتند از: پیاده‌روی نامحدود، شنا، گلف، رانندگی، کوهپیماییِ سبک (Hiking)، دوچرخه‌سواری و به‌ طور کلی هرگونه فعالیتی که شدت دشواری پایینی داشته باشد.
بخاطر داشته باشید که با انجام اصلاحاتی در نحوه‌ی انجام کارهایتان، می‌توانید مفصل تعویض شده‌ی خود را سالها سالم نگه دارید.

آمادگی برای جراحی تعویض مفصل زانو

چگونه برای جراحی تعویض مفصل زانو آماده شویم؟

همه افراد خواستار بهترین نتیجه‌ی ممکن از جراحی خود هستند. در جراحی تعویض مفصل زانو، بهترین نتیجه یعنی کاهش چشمگیر درد و تورم، افزایش گستره‌ی حرکتی و بهبود قدرت مفصل زانو است. برای رسیدن به این هدف، باید عادات خاصی را در شیوه‌ی زندگی خود تنظیم کنید.

آمادگی پیش از عمل می‌تواند عوارض پس از عمل و حین عمل را کاسته و حتی از بروز آنها جلوگیری کند. بنابراین سعی کنید تا در هفته‌های پیش از عمل، بدنتان را برای جراحی آماده سازید. در این هفته‌ها جراح ارتوپدتان ممکن است:

  • رژیم غذاییتان را سخت کند و یا مکمل‌های غذایی به آن اضافه نماید
  • از شما بخواهد تا مصرف بعضی داروها را قطع کنید
  • شما را به یک فیزیوتراپ ارجاع داده و پیش از عمل چند حرکت ورزشی سبک به شما پیشنهاد کند؛ زیرا هرچه پا هنگام جراحی قویتر باشد، پس از جراحی نیز قوی خواهد ماند و این خود می‌تواند به تسریع روند بهبود شما کمک کند.

ارزیابی پزشکی

اگر درنهایت تصمیم گرفتید که جراحی تعویض مفصل زانو انجام دهید، جراح ارتوپدتان چند هفته پیش از عمل، به منظور انجام یک ارزیابی کامل، شما را به یک پزشک عمومی ارجاع خواهد داد. این ارزیابی شامل بررسی پیشینه‌ی پزشکی بیمار و انجام معاینات جسمانی می‌باشد. هدف از انجام این ارزیابی، اطمینان حاصل نمودن از آمادگی شما برای انجام جراحی و تکمیل دوره‌ی ریکاوری می‌باشد.

افرادی که دچار بیماری‌های مزمنی مانند بیماری قلبی هستند، پیش از جراحی باید وضعیتشان توسط متخصصین آن بیماری ارزیابی شوند.

انجام تست‌های تشخیصی

جراح به منظور برنامه‌ریزی برای جراحی، ممکن است تست‌هایی مانند آزمایش خون و ادرار را برایتان تجویز نماید.


تنظیم داروهای مصرفی

لیست تمامی داروهایی که مصرف می‌کنید را در اختیار جراحتان قرار دهید. به این ترتیب او به شما خواهد گفت که چه داروهایی را باید قطع کنید و چه داروهایی را می‌توانید تا زمان انجام جراحی همچنان ادامه دهید.


ارزیابی دندان‌ها

احتمال وقوع عفونت پس از جراحی تعویض مفصل زانو خیلی کم می‌باشد. عفونت زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری‌ها به جریان خون راه پیدا کنند. برای کاهش خطر عفونت، پروسه‌های دندان‌پزشکی مانند: کشیدن دندان یا جراحی لثه باید حتما پیش از جراحی تعویض مفصل انجام شوند.


ارزیابی ادرار

افرادی که به صورت مکرر دچار عفونت ادراری می‌شوند و یا اخیرا دچار عفونت ادراری شده‌اند، پیش از جراحی باید ارزیابی ادرار انجام دهند. افراد مسنی که دچار بیماری پروستات هستند هم باید پیش از اینکه تحت عمل قرار گیرند، نسبت به درمان آن بیماری اقدام کنند.

تغذیه

پیش از عمل جراحی، باید توجه زیادی به تغذیه خود داشته باشید. پروتئین، کلسیم و ویتامین دی، همه در روند ترمیم استخوان تاثیر گذارند. جراح در صورت نیاز، مکمل غذایی و میزان مصرف آنرا برای شما تعیین می‌کند.
دارو‌های گیاهی و داروهای بیهوشی اثر متقابل دارند و از آنجایی که این خطر درحال حاضر به خوبی برای انجمن پزشکی شناخته شده نیست، بهتر است تا طبق پیشنهاد انجمن متخصصان بیهوشی آمریکا (ASA – the American society of Anesthesiologists) مصرف هرگونه داروی گیاهی را دو تا سه هفته پیش از عمل متوقف کنید. بعلاوه، برخی از مکمل‌های غذایی می‌توانند خون را رقیق سازند. از آنجایی که ممکن است پزشک در هفته‌های پیش از عمل، رقیق‌ساز خون برایتان تجویز کند، درباره‌ی ادامه‌ی مکمل‌های غذاییتان درکنار داروهای رقیق‌ساز خون، با پزشک مشورت کنید. الکل و کافئین نیز می‌توانند در حین عمل یا پس از آن، مشکلات خونریزی ایجاد کنند. به همین دلیل شما باید حداقل از یک هفته قبل از جراحی مصرف الکل، قهوه و چای را متوقف سازید.


کاهش وزن

از آنجایی که زانو بیشتر وزن بدن را تحمل می‌کند، بیماران سنگین وزن، دشواری‌ها و پیچیدگی‌های بیشتری را حین عمل و پس از آن تجربه خواهند کرد. کاهش وزن پیش از عمل، احتمال بروز این دشواری‌ها را کاهش خواهد داد. از طرفی کاهش وزن، توانایی حرکت و مشارکت شما در جلسات فیزیوتراپی را هم بهبود می‌بخشد. بسیاری از این مشکلات با یک برنامه‌ی جدی کاهش وزن در هفته‌های منتهی به عمل، قابل اجتناب می‌باشند. از همه مهم‌تر، هرچه وزن بدن کمتر باشد، فشار کمتری به مفصل زانوی جدید وارد می‌شود. بنابراین پزشک به شما کمک می‌کند تا وزن خود را با توجه به شاخص توده‌ی بدنیتان (Body Mass Index) به میزان لازم کاهش دهید.


ترک سیگار!

به احتمال زیاد پزشک از شما درخواست می‌کند تا به مدت 24 ساعت پیش از عمل از کشیدن تنباکو خودداری کنید. به طور کلی احتمال بروز عفونت در زانوی تعویض شده و ابتلا به مشکلات ریوی مانند ذات‌الریه،در بیمارانی که سیگار می‌کشند بیشتر است. این عادات منفی، روند بهبود مفصل تعویض شده را هم کند می‌کنند. هفته‌های پیش از عمل زمان مناسبی برای ترک سیگار است. پزشک معالجتان به شما کمک می‌کند تا راه مناسبی را برای ترک این عادات پیش بگیرید.


سایر بیماری‌ها یا شرایط پزشکی

اگر در هفته‌های نزدیک جراحی، بیماری شدید یا شرایط خاصی؛ مانند: سرماخوردگی، آنفولانزا، پیچ‌خوردگی، هرگونه واکنش آلرژیک و یا یک زخم باز، برایتان پیش‌آمد، حتما به پزشک اطلاع دهید. درصورت بروز این شرایط، پزشک شما تصمیم خواهد گرفت که آیا نیاز به جابجایی تاریخ جراحی است یا خیر.

برنامه ریزی برای جراحی تعویض مفصل زانو

بیمارانی که برای جراحی تعویض مفصل خود برنامه‌ریزی می‌کنند به احتمال زیاد تجربه‌ی بهتری از عملشان خواهند داشت. کارهای زیادی وجود دارد که شما می توانید برای تسریع روند توانبخشی بعد از عملتان انجام دهید، از جمله:

  • خود را آموزش دهید. راجع به عملی که در پیش دارید اطلاعاتی را از طریق مطب جراح و یا وبسایت های اینترنتی مرجع کسب کنید.
  • اهدای خون. با جراح خود راجع به اینکه آیا اهدای خون از طرف شما برای استفاده‌ی احتمالی آن در تزریق خون به خودتان حین عمل، ضروری است یا خیر، گفتوگو کنید.
  • مرخصی به دلیل بیماری. اگر جایی استخدام هستید، مدتی را برای جراحی و توانبخشی پس از آن مرخصی بگیرید. در رابطه با مدت مرخصی با جراحتان مشورت نمایید.
  • مکانی موقت برای پارک وسیله‌ی نقلیه. از بیمارستان یا مطب جراح در اینباره پرس‌وجو کنید.

برنامه‌ریزی برای دوره‌ی ریکاوری پس از عمل

هرچند شما بلافاصله پس از جراحی قادر خواهید بود تا به کمک واکر یا عصا راه بروید اما تا هفته‌ها پس از جراحی برای انجام وظایف روزانه مانند: آشپزی، خرید، حمام کردن و شستن لباس‌هایتان به کمک نیاز خواهید داشت.
اگر تنها زندگی می‌کنید می‌توانید از مطب جراح ارتوپدتان، یا یک مددکار اجتماعی (Social Worker) و یا فردی که در بیمارستان مسئول ترخیص و خدمات پس از ترخیص است (Discharge Planner)، بخواهید تا مقدماتی را فراهم آورند که فردی ماهر، پس از ترخیص از بیمارستان به شما در خانه کمک کند و یا اینکه درصورت نیاز، مقدماتی را برایتان فراهم کنند تا پس از ترخیص از بیمارستان برای مدت کوتاهی در یک مرکز خدمات پرستاری (Extended Care Facility) بمانید.


آماده سازی خانه برای دوره‌ی ریکاوری عمل تعویض مفصل زانو

ایجاد اصلاحاتی در خانه می‌تواند شرایط را برای گذراندن دوره‌ی ریکاوریتان راحت‌تر نماید. به طور مثال موارد زیر می‌توانند انجام فعالیت‌های روزانه را برایتان راحت‌تر سازند:

  • در کنار دوش یا وان حمام، میله‌ی ایمنی (Safety Bars) یا نرده نصب کنید
  • تمام راه پله ها را نرده‌کشی کنید
  • برای اوایل دوره‌ی ریکاوری صندلی‌ای تهیه نمایید که دارای نشیمنگاهی محکم و سفت (به ارتفاع حدود 45 تا 50 سانتی‌متر)، دو دسته، پشتی محکم و چهارپایه‌ای برای بالا آورد سطح پاها، باشد. 
  • از توالت فرنگی استفاده نموده و سطح نشستن آن را، درصورت نیاز، با استفاده از تجهیزات مخصوصی بالا آورید تا هنگام نسشتن کمتر به شما فشار وارد شود.
  • هنگام دوش‌گرفتن از نیمکت‌ها یا صندلی‌هایی که محکم و پایدار بوده و مخصوص اینکار می‌باشند، استفاده کنید.
  • اگر در مسیر رفت‌وآمدتان در خانه فرشی لیز یا سیم برقی وجود دارد که احتمال دارد خطر آفرین باشد، آنرا از مسیر حرکتتان خارج سازید.
  • از آنجاییکه استفاده از پله‌ها در اوایل دوره‌ی ریکاوری برایتان دشوار خواهد بود، بهتر است تا کمتر از پله‌ها رفت‌وآمد نموده و برای مدتی، به‌ طور موقت در یک طبقه‌ی ثابت برای خودتان یک اتاق نشیمن درنظر بگیرید.

ریکاوری و توانبخشی پس از عمل مفصل زانو

چه انتظاراتی پس از عمل تعویض مفصل زانو میتوان داشت؟


به طور کلی عمل تعویض مفصل زانو یک عمل موفق بحساب می‌آید و این موفقیت با معیارهایی از جمله طول عمر مفید ایمپلنت، میزان رضایت شما از کاهش درد و افزایش توانایی حرکتیتان، سنجیده می‌شود.
پس از پایان جراحی، تمرکزتان را بر دوره‌ی ریکاوری و توانبخشی معطوف کنید. شما نیاز دارید تا به فعالیت‌های روزانه‌‌تان بازگردید. جراح به شما خواهد گفت که چه زمانی قادر خواهید بود فعالیت‌های معمولتان را دوباره از سر بگیرید. اما معمولا پس از گذشت دو تا چهار هفته از دوره‌ی ریکاوری احتمالا قادر به انجام فعالیت‌هایی مانند بالا و پایین رفتن از پله‌ها، رانندگی و زانو زدن خواهید بود. درصورتیکه شغلتان نیازمند کار فیزیکی نباشد، بعد از حدود یک ماه می‌توانید سرکار خود بازگردید.

با پیگیری برنامه‌ی توانبخشی‌ای که برایتان تنظیم شده و دنبال کردن گفته‌های پزشکتان قادر خواهید بود که نتایج عمل تعویض زانوی خود را بهبود ببخشید.

روند ریکاوری در بیمارستان چگونه است؟


به احتمال زیاد پس از جراحی تا چند روز در بیمارستان بستری خواهید بود. روند ریکاوری در این دوره شامل موارد زیر است:


کنترل درد

داشتن اندکی احساس درد پس از جراحی کاملا طبیعی بوده و بخشی از روند بهبود می‌باشد. پزشکان و پرستاران در این شرایط تلاش می‌کنند تا دردتان را کاهش داده و روند ریکاوریتان را سرعت بخشند.
برای تسکین درد بعد از عمل، معمولا مسکن تجویز می‌کنند. در رابطه با کنترل درد، مسکن‌های زیادی وجود دارند؛ مانند: اوپیوئیدها (Opioids)، داروهای ضد التهاب فاقد استروئید (NSAIDs) و بی‌حسی‌های موضعی. پزشک به منظور تاثیر بهتر بر کاهش درد معمولا این داروهای مسکن را به صورت ترکیبی تجویز می‌کند تا با این کار میزان مصرف اوپیوئید هم کاهش یابد.
باید بدانید که اگرچه اوپیوئیدها به کاهش درد کمک می‌کنند اما جزء مواد مخدر بوده و می‌توانند اعتیاد آور باشند؛ به‌ طوریکه اعتیاد به اوپیوئیدها و مصرف بیش از حد این داروها در آمریکا تبدیل به مشکلی جدی شده است. بنابراین بسیار اهمیت دارد که مصرف اوپیوئید دقیقا طبق دستور پزشک و تحت نظر وی باشد. به محض اینکه حس کردید دردتان رو‌ به بهبودی است، مصرف اوپیوئید را متوقف نمایید. توجه داشته باشید که اگر تا چند روز پس از جراحی دردتان کاهش پیدا نکرد، حتما به جراحتان اطلاع دهید.


جلوگیری از تشکیل لخته‌ی خون

اقداماتی که پزشک به منظور جلوگیری از تشکیل لخته‌ی خون و کاهش تورم پاها، ممکن است به شما پیشنهاد کند عبارتند از: مصرف رقیق‌کننده‌های خونی، پوشیدن جوراب‌های طبی فشاری و استفاده از ابزارهای مخصوصی که پاها را دربر گرفته و به صورت متناوب از باد پر و خالی می‌شوند.
سعی کنید تا بلافاصله پس از جراحی، پاها و مچ‌ها را حرکت دهید؛ زیرا اینکار سبب می‌شود تا جریان خون در عضلات پا افزایش یافته، از تورم و تشکیل لخته‌ی خون در پا جلوگیری گردد.


فیزیوتراپی

اکثر بیماران، یک روز بعد از جراحی، تمرینات ورزشی‌ زانوی جدیدشان را شروع می‌کنند. البته در مواردی هم دیده شده که بیمار دقیقا در روز جراحی شروع به حرکت دادن زانوی جدیدش نموده است. اندکی پس از جراحی، فیزیوتراپ برای کمک به تقویت پا و بازیابی توانایی حرکتی زانو، چند حرکت ورزشی به شما آموزش خواهد داد. اینگونه به تدریج قادر خواهید بود تا راه بروید و به انجام فعالیت‌های روزانه‌تان بپردازید.

از طرفی جراحتان برای کمک به بازیابی توانایی حرکتی زانو و پا، از دستگاه مخصوصی استفاده می‌کند که زانویتان را در حالی که در تخت دراز کشیده‌اید به حالت‌های مختلف حرکت می‌دهد. این دستگاه CPM (Continuous Passive Motion) نام دارد. برخی از جراحان بر این باورند که دستگاه CPM، با قرار دادن پا در سطحی بالاتر به کاهش تورم زانو کمک نموده و از طرفی هم با ایجاد تحرک در عضلات سبب بهبود جریان خون در پا می‌گردد.

عمل تعویض مفصل زانو

جلوگیری از پنومونی

در اوایل دوره‌ی ریکاوری، تنگی نفس و یا تنفس سطحی امری طبیعی است. دلیل این امر می‌تواند آثار بیهوشی عمل، مصرف دارو و یا عدم تحرک باشد. اما تنفس‌های سطحی میتواند سبب شود تا بخش‌هایی از ریه به هم بچسبد (به این حالت اصطلاحا “آتلکتازی – Atelectasis” گفته می‌شود) و به این ترتیب فرد می‌تواند مستعد ابتلا به پنومونی (ذات‌الریه) گردد. بنابراین برای جلوگیری از این شرایط باید سعی کنید تا به صورت متناوب نفس عمیق بکشید. البته پرستار هم به کمک دستگاهی به نام اسپیرومتر، برای کشیدن نفس‌های عمیق به شما کمک می‌کند.

روند ریکاوری در خانه چگونه است؟


برای اینکه نتیجه‌ی مطلوبی از عمل تعویض مفصل زانویتان بگیرید، سعی کنید تا در چند هفته‌ی اول دوره‌ی ریکاوری در خانه دقیقا طبق گفته‌های جراح عمل کنید. روند ریکاوری در خانه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:


مراقبت از زخم

زخم جراحی را به کمک بخیه و یا منگنه (از روی پوست یا زیر پوست) می‌بندند. بخیه‌های روی پوست را چند هفته پس از جراحی باز می‌کنند اما بخیه‌های زیر پوست نیازی به خارج سازی ندارند. تا زمانی که زخم کاملا بسته و خشک نشده است آنرا با آب تماس ندهید. بهتر است تا برای جلوگیری از ایجاد حساسیت در زخم هنگام لباس پوشیدن یا استفاده از جوراب‌های طبی فشاری، زخمتان را بانداژ کنید.

تنظیم رژیم غذایی مناسب

کاهش اشتها تا چند هفته بعد از جراحی امری طبیعی است. داشتن یک رژیم غذایی متعادل به همراه مکمل آهن در بهبود زخم و بازیابی قدرت عضلانی موثر است.


داشتن تحرک و فعالیت

ورزش کردن، به خصوص در هفته‌های اول پس از جراحی، بخش مهمی از روند ریکاوری در خانه می‌باشد. شما باید بعد از گذشت حدود 3 تا 6 هفته از عمل قادر باشید تا بیشتر فعالیت‌های روزانه‌تان را از سر بگیرید. توجه داشته باشید که تا چند هفته پس از جراحی، داشتن اندکی احساس درد هنگام فعالیت کردن یا استراحت در شب امری طبیعی است.
برنامه‌ی فعالیت شما در خانه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • برنامه‌ای تدریجی برای راه رفتن، ابتدا در محیط خانه و سپس در خارج خانه، به منظور بالا بردن توانایی حرکتیتان
  • ادامه دادن فعالیت‌های معمول و روزانه‌ی خانه؛ مانند: نشستن، برخاستن یا بالا و پایین رفتن از پله‌ها
  • انجام حرکات ورزشی بخصوص، چند بار در روز، به منظور بازیابی توانایی حرکتی و قدرت مفصل جدید. به احتمال زیاد، خودتان قادر به انجام این تمرینات خواهید بود اما در هفته‌های اول پس از جراحی، بهتر است تا تحت نظر یک فیزیوتراپ در خانه‌تان یا در یک مرکز فیزیوتراپی انجام دهید.

زمانی می‌توانید دوباره شروع به رانندگی کنید که قادر باشید زانویتان را برای سوار شدن و نشستن در ماشین به راحتی خم کنید و همچنین عضلات پایتان بتوانند در زمان مناسبی برای فشردن پدال ترمز یا گاز عکس‌العمل نشان دهند. به طور میانگین اکثر بیماران 4 تا 6 هفته پس از جراحی قادر خواهند بود تا دوباره رانندگی کنند.

چگونه میتوانم به بهتر شدن روند ریکاوری کمک کنم؟

تا چند روز پس از جراحی شما قادر خواهید بود با عصا یا واکر راه بروید اما احتمالاً برای بعضی از فعالیت های روزمره شامل فعالیت های زیر به کمک احتیاج دارید. 

  • حمام کردن
  • نظافت
  • شستن لباس ها
  • آشپزی
  • رفتن به خرید

از قبل برنامه ریزی کنید تا یکی از عزیزانتان بعد از جراحی به شما کمک کند!

مزایای جراحی تعویض مفصل زانو چیست؟

آرتروپلاستی زانو به عنوان یک روش ایمن و موثر شناخته می‌شود که به افراد کمک می‌کند تا توانایی حرکت خود را بهبود بخشند و از درد‌های زانو در طولانی‌مدت رهایی یابند. بسیاری از افرادی که جراحی تعویض مفصل زانو را انجام داده‌اند، مدتی پس از جراحی، کاهش چشمگیر درد، افزایش توانایی حرکت و بهبود کیفیت زندگی خود را تجربه می‌کنند.

آیا جراحی تعویض مفصل زانو عوارضی هم به همراه دارد؟

به طور کلی میزان بروز عوارض پس از عمل برای تعویض کامل مفصل زانو، پایین می‌باشد. طبق اطلاعات وبسایت Orthoinfo، عوارض جدی مانند عفونت در کمتر از 2% بیماران و عوارض حادتری مانند سکته‌ی قلبی و مغزی از این درصد هم بسیار کمتر اتفاق می‌افتد. توجه داشته باشید که بیماری‌های مزمن می‌توانند احتمال بروز عوارض را افزایش دهند. بروز عوارض می‌تواند تکمیل دوره‌ی ریکاوری را محدود ساخته و طولانی کنند.
به طور کلی عوارض احتمالی پس از عمل تعویض مفصل زانو عبارتند از:

  • عفونت. عفونت ممکن است یا به صورت سطحی در زخم جراحی ایجاد شود یا به صورت عمقی در اطراف پروتز. عفونت می‌تواند در زمان بستری در بیمارستان، پس از ترخیص و یا حتی سالها پس از عمل بروز پیدا کند. عفونت‌های خفیف در سطح زخم جراحی، معمولا با مصرف آنتی‌بیوتیک درمان می‌شوند. اما درمان عفونت‌های حاد و عمیق نیاز به انجام دوباره‌ی جراحی (و درصورت نیاز خارج سازی پروتز) دارند. درواقع، عفونت در هرجایی از بدن که باشد می‌تواند درنهایت مفصل تعویض شده را هم دربر بگیرد.
  • تشکیل لخته‌ی خون. تشکیل لخته‌ی خون در سیاهرگ‌های پا، یکی از معمول‌ترین عوارض پس از جراحی تعویض مفصل زانو می‌باشد. اگر این لخته‌های با جریان خون جابجا شده و به ریه‌ها برسند، می‌توانند جان افراد را تهدید کنند. جراح ارتوپد برای جلوگیری از تشکیل لخته‌ی خون در پاها برایتان برنامه‌ای تنظیم میکند شامل: ارزیابی متناوب وضعیت پاها، ورزش دادن پاها برای افزایش جریان خون، پوشیدن جوراب‌های طبی فشاری و مصرف داروهای رقیق‌کننده‌ی خون.
تعویض مفصل زانو
  • مشکلات مربوط به ایمپلنت. هرچند تکنولوژی مواد و قطعات بکار رفته در ایمپلنت‌ها‌ و تکنیک‌های انجام جراحی پیشرفته‌تر شده‌اند اما با این وجود، با گذشت زمان سطوح ایمپلنت‌ به‌ تدریج فرسوده شده و قطعات آن شل می‌گردند. بعلاوه، متوسط گستره‌ی حرکتی پیش‌بینی شده‌ی زانو پس از تعویض، 115 درجه است، اما این مقدار پس از انجام جراحی میتواند محدودتر شود.
  • عدم کاهش شدت درد. برای تعداد خیلی کمی از بیماران، کاهشی در میزان درد پس از عمل حاصل نشد. اما احتمال بروز این عارضه بسیار کم بوده و اکثر بیماران از کاهش میزان دردشان پس از عمل راضی بوده‌اند.
  • آسیب‌های عصبی عروقی. در موارد خیلی نادر، حین جراحی ممکن است به اعصاب و عروق اطراف زانو آسیب وارد شود.

چگونه میتوان از بروز عوارض احتمالی پس از جراحی جلوگیری کرد؟

جلوگیری از تشکیل لخته‌ی خون

در اوایل دوره‌ی ریکاوری، برای کاهش خطر تشکیل لخته‌ی خون در پاها، دقیقا طبق گفته‌های جراحتان عمل نمایید؛ به طور مثال، جراحتان ممکن است از شما بخواهد تا مصرف دارو‌های رقیق‌کننده‌ی خون را که در بیمارستان آغاز نمودید، همچنان ادامه دهید.
در صورت مشاهده‌ی هرکدام از علائم هشدار دهنده‌ی تشکیل لخته در پاها، حتما جراحتان را مطلع سازید. این علائم عبارتند از:

  • دردی رو به افزایش در پشت ساق پا
  • حساسیت و قرمزی در بالا یا پایین زانو
  • افزایش تورم و یا ایجاد تورم جدید در پشت ساق پا و مچ پا به پایین

علائم هشدار دهنده‌ی آمبولی ریوی (Pulmonary Embolism – حالتی که لخته‌ی خون از جایش جدا شده و از طریق جریان خون به ریه‌ها میرود) عبرتند از:

  • احساس کمبود نفس ناگهانی
  • درد ناگهانی در قفسه‌ی سینه
  • احساس درد در بخش‌هایی از قفسه‌ی سینه هنگام سرفه کردن

جلوگیری از عفونت پس از عمل تعویض مفصل زانو

از دلایل معمول بروز عفونت بعد از عمل تعویض مفصل زانو ، ورود نوعی باکتری به جریان خون از طریق انجام پروسه‌های دندان پزشکی، عفونت مجاری ادراری و یا عفونت‌های پوستی می‌باشد. این باکتری‌ها می‌توانند مفصل جدید زانو را دربر گرفته و سبب ایجاد عفونت در آن محل شوند.
بنابراین پس از جراحی تعویض مفصل، بیمارانی که مستعد عفونت هستند باید پیش از انجام پروسه‌های دندان پزشکی (حتی یک جرم گیری ساده) و یا هر پروسه‌ی جراحی دیگری که در طی آن ممکن است باکتری وارد بدن شود، از آنتی بیوتیک استفاده کنند. اگر جراح ارتوپد تشخیص دهد که شما مستعد عفونت هستید، حتما به شما خواهد گفت که پیش از انجام این پروسه‌ها، برای پیشگیری از عفونت، آنتی‌بیوتیک‌ مصرف کنید.
اگر هرکدام از علائم هشدار دهنده‌ی عفونت را مشاهده نمودید، حتما به پزشکتان اطلاع دهید. این علائم عبارتند از:

  • تب دائم (بیش از 38-37 درجه ی سانتیگراد با استفاده از دماسنج دهانی)
  • تب لرزه
  • افزایش سرخی، حساسیت و تورم در اطراف زخم جراحی
  • ترشح در محل زخم جراحی
  • دردی رو به افزایش در مفصل جدید (چه در زمان فعالیت و چه در زمان استراحت)


زمین نخورید!

اگر در چند هفته‌ی اول پس از جراحی زمین بخورید ممکن است به مفصل جدیدتان آسیب وارد نموده و در نتیجه نیاز باشد تا دوباره تحت جراحی قرار بگیرید. توجه داشته باشید که پله‌ها تا زمانی که مفصل جدیدتان کامل بهبود نیافته، تهدیدی جدی برایتان بحساب می‌آیند. بنابراین بهتر است تا وقتیکه قدرت، انعطاف و تعادلتان به اندازه‌ی کافی بهبود نیافته، برای حرکت کردن از ابزارهای کمکی مانند عصا یا واکر استفاده کنید یا اینکه از فرد دیگری بخواهید تا به شما کمک کند. جراح ارتوپد یا فیزیوتراپ در انتخاب این ابزار کمکی مناسب شما را راهنمایی نموده و زمانیکه دیگر لازم نیست از این ابزارها کمک بگیرید را هم به اطلاع شما خواهد رساند.

محافظت از مفصل

در حال حاضر در بیش از 90% جراحی‌های تعویض مفصل زانو، پروتز ها تا 15 سال پس از پایان جراحی همچنان سالم کار می‌کنند.
شما می‌توانید با رعایت دقیق گفته‌های جراحتان پس از عمل، مراقبت از مفصل جدید، و حفظ وضعیت سلامتتان، نقش موثری در موفقیت جراحیتان داشته باشید.

برای محافظت از مفصل جدیدتان سعی کنید تا موارد زیر را همواره درنظر داشته باشید:

  • به صورت منظم در برنامه‌های ورزشی سبک شرکت کنید تا به این ترتیب قدرت و توانایی حرکتی مفصل جدیدتان حفظ شود
  • ملاحظات لازم جهت جلوگیری از آسیب دیدگی و زمین خوردن را رعایت نمایید. زیرا اگر در اثر آسیب دیدگی، استخونی در پایتان بشکند، ممکن است نیاز باشد تا باز هم تحت جراحی قرار گیرید
  • حتما حتما با دندان‌پزشک خود درمیان بگذارید که عمل تعویض مفصل انجام داده‌اید و راجع‌ به اینکه آیا نیاز است تا پیش از انجام پروسه‌های دندانپزشکی آنتی‌بیوتیک مصرف کنید، از جراح ارتوپدتان سؤال کنید.
  • به طور معمول یکبار در سال، سعی کنید تا برای انجام معاینات و تصویربرداری ایکس‌ ری، به جراح ارتوپدتان سربزنید.

نتیجه‌گیری نهایی

پس از عمل تعویض مفصل زانو با چه تغییراتی مواجه میشویم؟

یکی از اهداف اصلی جراحی تعویض مفصل زانو، بهبود گستره‌ی حرکتی مفصل می‌باشد؛ اما بازیابی کامل گستره‌ی حرکتی برای زانو تقریبا ممکن نیست. میزان بهبود گستره‌ی حرکتی زانو را میتوان پیش از جراحی پیش‌بینی نمود. اکثر بیماران پس از انجام این جراحی قادر خواهند بود تا زانویشان را تقریبا کامل صاف کنند و آنرا تاحدی که بتوان به راحتی از پله‌ها بالا و پایین رفت یا سوار ماشین شد خم نمایند. در این میان زانو زدن ممکن است اندکی دشوار باشد اما انجام آن ضرری نخواهد داشت. ممکن است در اطراف برش جراحی، حسی نداشته باشید. همچنین احساس سفتی در مفصل، به خصوص زمانی که بیش از حد خم می‌شوید، محتمل است.
ممکن است هنگام راه رفتن یا خم شدن صدایی از مفصل خود بشنوید که مربوط به کشیده شدن قطعات فلزی و پلاستیکی ایمپلنت برهم می‌باشد که کاملا طبیعی است. البته این مشکلات با گذر زمان کاهش پیدا خواهند کرد. اغلب بیماران در این زمینه اتفاق نظر دارند که این مشکلات در مقایسه با درد و محدودیت عملکردی‌ای که پیش از تعویض مفصل داشتند، به هیچ وجه قابل مقایسه نیست.
مفصل جدیدتان ممکن است دستگاه‌های امنیتی شناسایی فلز، در فرودگاه‌ها یا برخی ساختمان‌های دیگر را به صدا درآورد. در این صورت به مأمور امنیتی راجع به عمل تعویض مفصلتان توضیح دهید. در صورت امکان از جراح ارتوپدتان بخواهید تا کارتی مبنی بر تأیید اینکه شما عمل تعویض مفصل انجام داده‌اید در اختیار شما قرار دهد.

انجام عمل تعویض مفصل زانو تصمیم مهم و بزرگی است، پس اگر احساس اضطراب دارید و سوالات زیادی در ذهنتان است کاملاً طبیعیست، بنابراین بهتر است قبل و بعد از جراحی با پزشکتان مشورت کنید و به بایدها و نباید ها بعد از عمل تعویض مفصل زانو آگاه باشید.

فرآیند ریکاوری بعد از جراحی کار سختی است و ممکن است چندین ماه طول بکشد، اما مطمئن باشید ارزشش را دارد. اغلب افرادی که جراحی تعویض مفصل انجام می دهند به مرور زمان دردشان بسیار کم می شود و می توانند- به ویژه درمقایسه با پیش از جراحی زانو – به راحتی زانوی خود را حرکت دهند.

مراجع: